<<wesz³a g³oœno do teatru, zamiataj¹c sw¹ sukni¹. Usiad³a pod scen¹ na krzeœle z ci¹gle tym samym, z³ym wyrazem twarzy. Czu³a siê ura¿ona i zniewa¿ona. Nie wiedzia³a po co chcia³ tutaj przyjsÌ, ale dobrze. Przyszli. Nie odezwa³a siê do niego ani s³owem przez ca³¹ drogê>>